Η αγάπη (του Παππού) – Γράφει ο Σπύρος Ηλιάδης

Η αγάπη (του Παππού)

-Με μεγάλο σεβασμό και περίσσια εκτίμηση ο γέροντας σύζυγος κάθε μέρα φρόντιζε την γυναίκα του, την έδινε ότι επιθυμούσε την τάιζε και την προστάτευε σαν τα μάτια του.

-Τις νύχτες της σιγοτραγουδούσε για να την πάρει ο ύπνος, τα πρωινά της έλεγε ιστορίες που έζησαν όταν πρωτογνωρίστηκαν, της χάιδευε τα μαλλιά και την κοιτούσε στα μάτια σαν να ήταν η πολυτιμότερη γυναίκα του κόσμου.

– Της κράταγε το χέρι για να μη χαθεί στους απογευματινούς περιπάτους, της έλεγε πως την αγαπά και θα είναι κοντά της μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος.

-Ο εγγονός παρακολουθούσε χρόνια τώρα την ακούραστη συμπεριφορά του παππού και μια μέρα τον ρώτησε: «Γιατί παππού τα κάνεις όλα αυτά αφού η γιαγιά δεν θυμάται ποιος είσαι».

-Ο παππούς απάντησε: «Η γιαγιά σου μπορεί να μην θυμάται ποιος είμαι αλλά εγώ ξέρω ποια είναι!».-

 

Ηθικό δίδαγμα: Η αγάπη δεν διδάσκεται, ακολουθεί τον δρόμο της καρδιάς.

 

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος – Εκδότης

[email protected]