Λυπάμαι πολύ (δεν μπορώ βοηθήσω)

-Ένας Κομπογιαννίτης για πολλά χρόνια «γιάτρευε» τους ανθρώπους σε μια μικρή πόλη, η περιουσία που έκανε ήταν μεγάλη, «στους αρρώστους αρέσει να πιστεύουν σε ψέματα» έλεγε πάντα στους πολύ στενούς φίλους.
-Μια μέρα ήρθε ένας Γιατρός και από τότε άρχισε ο «πόλεμος», χρόνο με τον χρόνο έπεισε τους πολίτες ότι ο Κομπογιαννίτης τους κοροϊδεύει και δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη.
-Κάποια στιγμή η γυναίκα του Γιατρού αρρώστησε βαριά ο σύζυγος έκανε ότι μπορούσε μα η θεραπεία δεν έφερε αποτέλεσμα, απελπισμένος όπως ήταν έχασε την πίστη και ένα απόγευμα χτύπησε την πόρτα του Κομπογιαννίτη.
-Καλησπέρα του είπε, η γυναίκα μου είναι πολύ άρρωστη εγώ δεν μπορώ να την θεραπεύσω, προσπάθησε εσύ.
-Ο Κομπογιαννίτης του είπε: Δεν πιστεύεις στην επιστήμη σου και πιστεύεις σε μένα που κορόιδεψα τους μισούς ανθρώπους αυτής της πόλης, λυπάμαι πολύ δεν μπορώ βοηθήσω.-

Κεντρική ιδέα: Η επιστήμη χωρίς πίστη δεν έχει αξία, αλλά και η πίστη χωρίς γνώσεις είναι άχρηστη.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης