Ομιλία Κωνσταντίνου Σέλτσα – Κύρωση Συμφωνίας των Πρεσπών
Συζητούμε σήμερα συνάδελφοι ένα θέμα, που χαρακτηρισμένο ως εθνικό, συνοδευόταν πάντα από λογοκρισία και καταγεγραμμένες σιωπές. Επί χρόνια η δημόσια εκδήλωση μιας διαφορετικής γνώμης ήταν αντεθνική ή ύποπτη πράξη, «προδοσία» ή «μειοδοσία» και εν πάση περιπτώσει υπόκεινταν σε περιορισμούς.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ψηφισθεί και μάλιστα εγώ θα την υπερψηφίσω, καθώς θεωρώ ότι λύνει ένα πρόβλημα μεγάλο μεταξύ των δύο χωρών και δημιουργεί προοπτικές ευοίωνες για το μέλλον.
Η Συμφωνία αυτή ήταν ό, τι καλύτερο μπορούσε να πετύχει η χώρα μας. Το μέγιστο δυνατό των παραχωρήσεων, υπό ειρηνικές συνθήκες μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα θετικό. Από τη Συμφωνία αυτή δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Υπάρχει μόνο μια σοβαρή προοπτική ανάπτυξης σταθερών σχέσεων στα Δυτικά Βαλκάνια, γεγονός απολύτως θετικό για την Ελλάδα.
Έχουμε μία συμφωνία ισορροπημένη, με διπλωματικά οφέλη που ικανοποιούν την χαραγμένη από το 2008 εθνική γραμμή για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό με ισχύ για όλες τις χρήσεις. Μια συμφωνία που προβλέπει την αναθεώρηση του Συντάγματος της γειτονικής χώρας για εξάλειψη αλυτρωτισμών. Οι ίδιοι οι γείτονές μας στην ρηματική διακοίνωση λένε ότι η συμφωνία δεν αναγνωρίζει εθνότητα, αλλά ιθαγένεια.
Με την κύρωση αυτής της συμφωνίας εξασφαλίζονται η φιλία, η ειρήνη και η συνανάπτυξη σταθερών σχέσεων στην περιοχή. Κατοχυρώνεται η ιστορία και ο πολιτισμός της Αρχαίας Μακεδονίας, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον σύγχρονο πολιτισμό της γειτονικής χώρας. Μάλιστα οι γείτονες δεσμεύονται για την τροποποίηση των σχολικών τους βιβλίων και τη μη χρήση μακεδονικών συμβόλων.
Η επίσημη γλώσσα της γείτονος αναφέρεται ρητά πως ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών και δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία και την κουλτούρα της Αρχαίας Μακεδονίας. Το ίδιο αναφέρει ρητά και η ρηματική διακοίνωση.
Με την Συμφωνία των Πρεσπών αναβαθμίζεται οικονομικά και γεωστρατηγικά η θέση μας στα βαλκάνια, καθώς επεκτείνεται η συνεργασία σε μια σειρά τομέων όπως το εμπόριο, τη γεωργία, την οικονομία, την ενέργεια, το περιβάλλον, τον τουρισμό, τις μεταφορές κ.α.
Να αναφέρω σε αυτό το σημείο ένα θέμα που έχω θίξει ξανά στο παρελθόν. Η διάνοιξη του μεθοριακού σταθμού του Λαιμού Πρεσπών, που είναι κλειστός από τη δεκαετία του 1970, στερώντας μας επισκέπτες και συνάλλαγμα, πρέπει τώρα να γίνει πράξη. Στο πλαίσιο μιας ανανεωμένης σχέσης εμπιστοσύνης με τους γείτονες με αφορμή και τη διαχείριση του Βαλκανικού Πάρκου Πρεσπών, θα μπορούσε να ανοίξει ξανά, δίνοντας πνοή στην τοπική οικονομία προωθώντας και την αειφόρο ανάπτυξη και προστασία της περιοχής.
Αν θέλει κανείς σήμερα, να κάνει τις αναζητήσεις του πάνω σε όλα αυτά τα ιστορικά θέματα που συζητάμε, θα πρέπει να προβληματιστεί αρκετά, αλλά δε μπορεί στο τέλος παρά να καταλήξει στο συμπέρασμα, πως η Συμφωνία των Πρεσπών δεν λύνει μόνο μια εκκρεμότητα σχεδόν τριάντα χρόνων, αλλά και ιστορικές εκκρεμότητες που κληροδότησε η ιστορία στους λαούς της περιοχής.
Εκπροσωπώντας τον νομό της Φλώρινας, μιας περιοχής που συνορεύει με την FYROM, οφείλω να πω ενώπιον της Βουλής ότι οι συμπολίτες μου έχουν μια ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονες και αποδέχονται στο μεγαλύτερο μέρος τους την σοβαρή αυτή προσπάθεια να επιλυθεί το ζήτημα του ονόματος. Σημαντικές προσωπικότητες που κατάγονται από την περιοχή μας, όπως ο Νικόλαος Μέρτζος (τέως πρόεδρος της εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), ο Γιώργος Λιάνης (πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ), ο Γιάννης Μπουτάρης (δήμαρχος Θεσσαλονίκης) έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αλλά και πολλοί απλοί πολίτες επιθυμούν την επίλυση του ονοματολογικού.
Όσοι έχουν διαφορετική άποψη για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, δεν είναι πολίτες χωρίς γνώσεις ιστορίας, αλλά πολίτες που έχουν αφομοιώσει με επιτυχία την εθνική ιδεολογία, όπως αναπαράγεται από τους κυριάρχους μηχανισμούς αναπαραγωγής ιδεών και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλα αυτά τα χρόνια.
Ας στοχαστούμε κύριοι συνάδελφοι που οδήγησαν οι μύθοι, οι διαστρεβλώσεις, τα στερεότυπα και τα συλλογικά τραύματα πάνω στο μακεδονικό ζήτημα όλα αυτά τα χρόνια και πως τελικά μπορούν να μετασχηματιστούν σήμερα, μέσα από συλλογική διαβούλευση και ιστορική γνώση σε κοινωνική ειρήνευση και μείωση των διχαστικών παθών.
Η συμφωνία των Πρεσπών προωθεί μια πολιτική φιλίας, νηφαλιότητας και σεβασμού με τη γειτονική χώρα, δημιουργεί σταθερές βάσεις για ειρήνη και συνεργασία και τελικά συμβάλλει στην επούλωση και θεραπεία των ιστορικών τραυμάτων στην περιοχή των Βαλκανίων. Δίνει όμως την τεράστια ιστορική ευκαιρία για συσπείρωση όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων αυτού του τόπου.
Σε αντίθεση με την πατριδοκαπηλία, που δυστυχώς εκλαμβάνεται από κάποιους ως πατριωτισμός, πραγματικός πατριωτισμός είναι να αγαπάς τη χώρα σου και να την υπηρετείς με τέτοιο τρόπο που να προάγει τη φιλία των λαών.
Τέλος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι θέλω να συγχαρώ τον Πρωθυπουργό για την γενναιότητα και την τεκμηριωμένη ομιλία του. Θέλω να τον συγχαρώ για την αναφορά του στους Μακεδόνες πολιτικούς πρόσφυγες που δεν τους δόθηκε το δικαίωμα επαναπατρισμού το 1983 με τον ρατσιστικό νόμο Σκουλαρίκη- Γεννηματά και για την αναφορά του στην Ειρήνη Γκίνη. Αυτές τις ερινύες αγαπητοί συνάδελφοι του ΚΚΕ θα τις αντιμετωπίσετε μόνοι σας.
