Η απεργιακή συγκέντρωση στη Φλώρινα

Απεργιακή συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τετάρτη 6 Απριλίου, στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας ύστερα από πρωτοβουλία του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, του Νομαρχιακού Τμήματος Α.Δ.Ε.Δ.Υ., της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών – Βιοτεχνών, του Σωματείου Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος και του Σωματείου Ιδιοκτητών Φορτηγών και Χωματουργικών Μηχανημάτων και τη συμμετοχή εκπροσώπων άλλων σωματείων και φορέων και πολιτών, με κύρια θέματα την ακρίβεια, την απολιγνιτοποίηση, την ανεργία, τη φτώχεια και τους  χαμηλούς μισθούς.

Στη συγκέντρωση μίλησαν: ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κώστας Σιάκος, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών – Βιοτεχνών και του Επιμελητηρίου Σάββας Σαπαλίδης και το μέλος της ΑΔΕΔΥ και πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μιχάλης Ρωμανίδης, ενώ το ψήφισμα της συγκέντρωσης ανέγνωσε το μέλος του Εργατικού Κέντρου Ισαάκ Νικολαΐδης.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Oι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι που συγκεντρωθήκαμε σήμερα  Τετάρτη 6 Απριλίου 2022, στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας, λαμβάνοντας υπόψη τις πολλαπλές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες από τα σοκ διαδοχικών κρίσεων, των αντεργατικών πολιτικών και πληθωριστικών πιέσεων, της ραγδαίας όξυνσης των ανισοτήτων και φτωχοποίησης κοινωνικών ομάδων, εκφράσαμε για ακόμη μία φορά την οργή και αγανάκτηση μας για τη συνέχιση της ίδιας καταστροφικής και αδιέξοδης πολιτικής και αφού ακούσαμε τους ομιλητές εγκρίναμε το παρακάτω ψήφισμα:

Διεκδικούμε και απαιτούμε τοπικά

  1. Μείωση του ειδικού φόρου του πετρελαίου θέρμανσης στην περιοχή μας.
  2. Παράταση λειτουργίας του ΑΗΣ Μελίτης έως το 2035 και κατόπιν ομαλή και δίκαιη μετάβαση στην απολιγνιτοποίηση.
  3. Μια μεγάλης κλίμακας εμβληματική βιομηχανική επένδυση που θα απορροφήσει εργαζόμενους που επηρεάζονται από την απολιγνιτοποίηση.
  4. Εξασφάλισης μιας τοπικής ρήτρας ανάπτυξης με κλιμακούμενα φορολογικά & οικονομικά κίνητρα για προσέλκυση επενδύσεων, με υψηλότερα κίνητρα στην περιοχή που θα πληγεί από το κλείσιμο των εργοστασίων.
  5. Παρεμβάσεις συγκράτησης των νέων στην περιοχή περίοδο με ενίσχυση της απασχόλησης.
  6. Ενίσχυση ελεγκτικών μηχανισμών ΣΕΠΕ & ΕΦΚΑ
  7. Παρεμβάσεις ενίσχυσης των μεταφορών και των συγκοινωνιών με την ολοκλήρωση του κάθετου οδικού άξονα της Εγνατίας Οδού στο τμήμα Φλώρινα – Πτολεμαΐδα αλλά και την σιδηροδρομική διασύνδεση της Βιομηχανικής Περιοχής της Φλώρινας με το υφιστάμενο σιδηροδρομικό δίκτυο, έργο χαμηλής οικονομικής αξίας αλλά μεγάλης αποτελεσματικότητας.
  8. Αναβάθμιση των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στη Φλώρινα

Ζητάμε:

  • ΕΠΑΡΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ με άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ ΚΑΙ ταυτόχρονη αποκατάσταση της ρύθμισής του μέσω της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ και θωράκισής του με πρόσθετους οικονομικούς όρους για όλους/ες τους/τις εργαζό­μενους/ες στην Ελλάδα χωρίς εξαιρέσεις.
  • ΑΜΕΣΗ ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ για την κατάρτιση Κλαδικών και Ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ, με αυξήσεις στις αποδοχές και αποκατάσταση/βελτίωση στους όρους εργασίας χωρίς εξαιρέσεις ως προς τη δεσμευτικότητά τους.
  • ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ με οικονομικά και κοι­νωνικά μέτρα αναχαίτισης της αύξησης των τιμών στην ενέργεια, τις δαπάνες στέγασης και τα βασικά καταναλωτικά αγαθά και προστασία των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων από το πληθωριστικό σοκ. Μείωση τιμολογίων κοινωφελών υπηρεσι­ών, έμπρακτη πάταξη μονοπωλίων και ακρίβειας στα καταναλωτικά αγαθά και προστασία πρώτης κατοικίας. Δίκαιο φορολογικό σύστημα, ελάφρυνση των μισθωτών και των συντα­ξιούχων, πάταξη της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και της εκτεταμένης παραβα­τικότητας.
  • ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟ­ΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΣΣΕ με άρση των φιλοεργοδοτικών εμποδίων στη διαδικασία επέκτασης της δέσμευσής τους και στην πρόσβαση στη μονομερή προσφυγή στη Διαιτησία. Ταυτόχρο­νη επαναφορά της 6μηνης παράτασης στην ισχύ των ΣΣΕ που λήγουν και της μετενέργει­ας όλων των όρων τους χωρίς εξαιρέσεις.
  • ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑ­ΣΗ με κατάργηση του Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων και της κρατικής αδειοδότησης στην ίδρυση και τη λειτουργία των συνδικάτων και την άσκηση των δικαιω­μάτων συλλογικής εκπροσώπησης των εργαζομένων, με ταυτόχρονη αυστηροποίηση των κυρώσεων στους εργοδότες που παρεμποδίζουν τη συνδικαλιστική δράση. Διασφάλιση και ενίσχυση της απρόσκοπτης λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
  • ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ με σταθερή και πλήρη πενθήμερη εργασία με θωράκιση του 40ωρου, αύξηση του υποχρεωτικού χρόνου ανάπαυσης, αύξηση της αμοιβής της υπερω­ρίας και κατάργηση όλων των ευελιξιών στο ωράριο εργασίας. Ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την απώλεια της θέσης εργασίας. Κατοχύρωση των επαγγελματικών ειδικοτήτων και αυστηρές κυρώσεις για τις ψευδείς εργοδοτικές καταχωρίσεις. Κατοχύρωση του δικαιώματος αποσύνδεσης και ενίσχυση του ρυθμιστικού πλαισίου για την τηλεργασία στη βάση της πρότασης της ΓΣΕΕ. Απρόσκοπτη πρόσβαση των εργαζομένων σε Επιθεωρήσεις Εργασίας σε όλη την επικράτεια. Αυστηρο­ποίηση των ελέγχων της αδήλωτης εργασίας, της ψευδο-αυτοαπασχόλησης και των (υπ) εργολάβων. Καμία κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας, χωρίς την προηγούμενη κα­τάργηση των απορρυθμιστικών διατάξεων.
  • ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ με άμεσα συντονισμένα μέτρα υγείας και ασφάλειας προσαρμοσμένα στις επαγγελματικές απαιτήσεις και τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά των εργαζομένων, υπο­χρέωση χορήγησης Μέσων Ατομικής Προστασίας, αυστηρή (επαν)εξέταση της επάρκειας των Κανονισμών εργασίας στα θέματα υγείας και ασφάλειας, εντατικοποίηση των ελέγχων συμμόρφωσης των επιχειρήσεων στις υποχρεώσεις τους, καθώς και τήρησης των μέτρων προστασίας από τη διασπορά της πανδημίας. Πρόσβαση όλων σε ποιοτικές δημόσιες υπη­ρεσίες υγείας, πρόνοιας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
  • ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΟΥ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ σε μισθο­δοτούμενους με το ενιαίο μισθολόγιο εργαζόμενους, με συμβάσεις ΙΔΑΧ και ΙΔΟΧ σε φο­ρείς του δημοσίου. Άμεση επέκτασή του και σε ειδικότητες που σήμερα δεν χορηγείται και το δικαιούνται.
  • ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ με δια­σφάλιση και ενίσχυση της θεσμικής συλλογικής συμμετοχής και εκπροσώπησης των ερ­γαζομένων στα όργανα λήψης αποφάσεων για την εργασία, την ανεργία και την κοινωνική ασφάλιση.
  • ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ που απολύθηκαν ή δρομολογείται η απόλυσή τους στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες της χώρας.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΜΕ ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

 

Oμιλία του Προέδρου του ΕΚΦ στην απεργιακή συγκέντρωση

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να δώσουμε από τη Φλώρινα τον δικό μας αγώνα απέναντι στις προκλήσεις και τα προβλήματα που είναι τεράστια.

Να δώσουμε από εδώ, από την καρδιά της πόλης, τη δική μας ηχηρή απάντηση για να μπει ένα τέλος στις πολιτικές εξαθλίωσης που συνεχίζονται με μια ανελέητη επίθεση στις ζωές μας.

Η κρίση έχει λάβει μόνιμο χαρακτήρα στην ελληνική κοινωνία και έχει δυστυχώς μετατραπεί σε ανθρωπιστική.

Η υποβάθμιση στην εργασία και την οικονομία είναι καθολική. Οι πολιτικές λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης συνεχίζονται χωρίς σταματημό.

Η εργασιακή και κοινωνική ισοπέδωση συνεχίζεται. Τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα είναι αποκαλυπτικά και απλώς επιβεβαιώνουν με νούμερα αυτό που εμείς συναντάμε και αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Ακρίβεια, φτώχεια, μισθοί, ανεργία, απολιγνιτοποίηση, ανισότητες, υποαπασχόληση, αύξηση των χαμηλόμισθων, εκτόξευση του ποσοστού των απλήρωτων εργαζομένων, είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν το «πάζλ» της αγοράς εργασίας.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέες και νέοι…

Περάσαν πάνω από δεκατέσσερα χρόνια που μία βαθιά κρίση ξεκίνησε. Μία κρίση που επηρέασε με το χειρότερο τρόπο, τα εισοδήματά μας, τα σχέδιά μας, τις ζωές μας. Και κυρίως, μια κρίση που έμελλε να είναι η πρώτη μίας σειράς κρίσεων, που δυστυχώς συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Δεκατέσσερα χρόνια κρίσης, δημιουργώντας μεγαλύτερες ανισότητες και περισσότερες οικονομικές δυσκολίες, σε εκατομμύρια εργαζόμενες και εργαζόμενους.

Γιατί μπορεί τα χρόνια να πέρασαν, όμως η κρίση διαρκώς βαθαίνει, τα βάρη μένουν ίδια και τα δικαιώματα συρρικνώνονται. Ο ΜΙΣΘΟΣ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ και ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ για κάθε εργατική οικογένεια, απλά ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ.

Και αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Και πρέπει ν’ αλλάξει, γιατί δεν εννοείται ανάπτυξη που δεν προϋποθέτει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και δεν υπάρχει μέλλον, που δεν περνάει από την ανθρώπινη προοπτική.

Eίναι αλήθεια, πως αρχικά υπήρξε οργή, υπήρξε αγανάκτηση. Tώρα βλέπουμε παντού να υπάρχει θλίψη. Μία Εθνική θλίψη. Eμείς με τις μικρές δυνάμεις των συνδικάτων, δεν είχαμε καμία αυταπάτη για το πού οδηγούνται με αυτές τις πολιτικές, η χώρα μας και οι άνθρωποί της.

Λέμε σε όσους κυβερνούν και σε όσους προσδοκούν να κυβερνήσουν, ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος.

Δημιουργεί ανεργία, φτώχεια και όπως είπα, εθνική κατάθλιψη.

Και δείχνουμε έναν άλλον δρόμο.

‘Έναν δρόμο αξιοπρέπειας, αγωνιστικής προσπάθειας, που ελπίζουμε, προσδοκούμε και στο τέλος νομίζω ότι θα φέρει και αποτέλεσμα.

Η ανεργία, η “διαρροή μυαλών”, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η συνεχιζόμενη υπερφορολόγηση σε συνδυασμό με την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η ακρίβεια στην ενέργεια και στα βασικά αγαθά, διαμορφώνουν ένα ζοφερό περιβάλλον.

Μας λένε ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν μια αναπόφευκτη εξέλιξη, στην αλυσίδα που ξεκινάει από την πανδημική κρίση και συνεχίζεται με την «έκρηξη» του ενεργειακού κόστους. Όμως, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας καλούνται να αντιμετωπίζουν όλες τις παραπάνω ανατιμήσεις, που έρχονται να προστεθούν σε εκείνες που έχουν σημειωθεί σε διάφορα βασικά αγαθά/προϊόντα από την αρχή του 2021, με ποσοστιαία αύξηση μόλις 2% στον κατώτατο μισθό, δηλαδή 13€ μεικτά το μήνα (!).

Ο κόσμος της εργασίας βρίσκετε σε απόγνωση, έχοντας περιορίσει στο ελάχιστο τόσο τις ανάγκες διατροφής όσο και τις ανάγκες διαβίωσης. Η οριακή αυτή αύξηση του κατώτατου μισθού από 1.1.2022, δεν ενισχύει σε καμία περίπτωση την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα και ανάπτυξη, δε βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσης και φυσικά δε μειώνει την ανασφάλεια των νοικοκυριών για την έλλειψη ουσιαστικής δυνατότητας κάλυψης των βασικών καταναλωτικών τους αναγκών.

Απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων ρύθμισης της αγοράς από την κυβέρνηση, με παράλληλη ουσιαστική στήριξη του εισοδήματος των εργαζομένων-καταναλωτών. Η ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού μπορεί να οδηγήσει σε άμβλυνση των συνεπειών της ακρίβειας, ενώ καθίσταται εδώ και τώρα επιτακτική ανάγκη η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο και γενικά στην ενέργεια την οποία πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε ζητήσει. Παράλληλα, πρέπει να εκπονηθούν δράσεις σημαντικής αρωγής του φτωχοποιημένου τμήματος της κοινωνίας (που ολοένα και αυξάνεται), μέσω επιδότησης εξόδων (ηλεκτρικού ρεύματος, πετρελαίου θέρμανσης, ενοικίου κλπ.) προκειμένου ο μέσος καταναλωτής που αδυνατεί να ανταποκριθεί, να βγει αλώβητος από τη σημερινή ζοφερή κατάσταση.

Συνάδελφοι
1. Το κύμα ακρίβειας έχει οδηγήσει και συνεχίζει να οδηγεί σε μια σωρευτική μείωση της αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού, και, συνεπώς, του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των οικογενειών τους,

  1. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ που έχει κατώτατο μισθό χαμηλότερο από το επίπεδο του 2009 και δεν έγινε καμία αύξηση την περίοδο 2020-2021,
  2. Ο κατώτατος μισθός βρίσκεται χαμηλότερα από το κατώφλι της σχετικής φτώχειας,
  3. Σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ζουν σε συνθήκες υλικής στέρησης,
  4. Το ποσοστό κάλυψης συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι χαμηλότερο κατά 56 ποσοστιαίες μονάδες από την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και
  5. Οι θεσμοί προστασίας της ελληνικής αγοράς εργασίας αποκλίνουν σημαντικά από τα ισχύοντα στα αναπτυγμένα κράτη-μέλη της ΕΕ,

 

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα όλα αυτά τα χρόνια έχουμε σηκώσει ένα φορτίο που δε μας αναλογούσε. Φωνάζουμε και διεκδικούμε δίκαιες πολιτικές.

Φωνάζουμε

«Φτάνει πια»

Η εικόνα στη Φλώρινα είναι ακόμα πιο θλιβερή.

Φλώρινα ώρα μηδέν

Η περιοχή  «βουλιάζει» στην ανεργία.

Η ανεργία, η απολιγνιτοποίηση και η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η μερική απασχόληση, η απλήρωτη εργασία και η καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών, είναι τα μεγαλύτερα εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας.

Η διαδικασία της απολιγνιτοποίησης βρίσκει τον ΑΗΣ Μελίτης σε υπολειτουργία και τα όμορα λιγνιτωρυχεία της Αχλάδας, που είναι ο βασικός προμηθευτής της μονάδας, να κινδυνεύουν να έχουν σχεδόν μηδενική παραγωγή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περίπου 500 άμεσα και έμμεσα εργαζόμενοι να μην μπορούν να εργαστούν ενώ και το εργασιακό τους μέλλον είναι αβέβαιο.

Στις ημέρες που ζούμε έχουμε βαρεθεί τα λόγια, τις υποσχέσεις. Έχουμε εξαντληθεί από την “άλλη” πραγματικότητα, αυτή που επιλέγουν να μας παρουσιάζουν… που απέχει από την δική μας, σκληρή καθημερινότητα που είναι “βυθισμένη” στην ύφεση και την ανέχεια.

Μετά από 14 χρόνια κρίσης συνεχίζουμε να ζούμε στην αβεβαιότητα και τα σκληρά μέτρα. Συνεχίζουμε να είμαστε εμείς εκείνοι που καλούμαστε να βάλουμε για ακόμα μια φορά “πλάτη” για να εφαρμοστούν οι αναποτελεσματικές πολιτικές τους που το μόνο που καταφέρνουν είναι να επιτείνουν την κρίση.

Η ανικανότητα τους συνεχίζει να μας κυβερνά και οι δεσμεύσεις για αλλαγή πολιτικής παραμένουν στο συρτάρι με τις προεκλογικές ανεκπλήρωτες υποσχέσεις τους.

Προσπαθούν  να μας πείσουν ότι οι πολιτικές τους “βγαίνουν” όταν η ίδια η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Τα στοιχεία για κάποιους είναι μόνο αριθμοί. Εμείς λοιπόν, από εδώ, από τη Φλώρινα τους λέμε πως οι αριθμοί αυτοί, είναι ζωές ανθρώπων που προσπαθούν να εργαστούν με πλήρες ωράριο και αξιοπρεπείς μισθούς.

Η ζωή, η καθημερινότητα η δική μας, των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, είναι γεμάτη δυσκολίες, με τα νοικοκυριά να προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση τους την ώρα που η εξοντωτική υπερφορολόγηση φαίνεται να δίνει τη χαριστική βολή.

Αγαπητοί συνάδελφοι, μέσα σε αυτή την δεινή συγκυρία η δράση όλων ημών, πρέπει να ενταθεί. Οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αναπτύξουμε συλλογική και αποτελεσματική δράση. Είναι χρέος μας να παραμένουμε στις επάλξεις. Είμαστε η φωνή των ανέργων της χώρας και όσων ζουν κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας!

Πρέπει να αγωνιστούμε, για αυτούς, για εμάς, για τους γονείς μας, για τα παιδιά μας! Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέες και οι νέοι της χώρας, έχουμε μόνο μια επιλογή.

Να συνεχίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να δίνουμε μάχη για την επαναφορά των δημοκρατικών εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ – ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

O μισθός δε φτάνει,

ο λογαριασμός δε βγαίνει