Η Λαϊκή Συσπείρωση Φλώρινας εύχεται σε όλους τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, μια χρονιά που ξεκινά με πολλά όνειρα και απαιτήσεις.
Ελάχιστες ημέρες μετά το πρώτο κουδούνι της χρονιάς και αντί να είναι όλα έτοιμα ώστε τα σχολεία μας να υποδεχθούν τα παιδιά, να τα προϋπαντήσουν στις «κυψέλες μάθησης» που θα έπρεπε να είναι, βρισκόμαστε για μια ακόμη χρονιά αντιμέτωποι με την επιλεκτική ανικανότητα της κυβέρνησης καθώς η χρονιά ξεκινά με καταγεγραμμένα 19.000-20.000 κενά σε εκπαιδευτικούς πανελλαδικά.
Έρχεται μια δύσκολη χρονιά για κάθε οικογένεια που ζει από τη δουλειά των γονέων. Η ακρίβεια στη διατροφή, την ενέργεια και τη στέγη, η ακριβή υγεία, το κόστος για εφόδια που δεν παρέχονται από το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορούν να καλυφθούν από τους μισθούς που παραμένουν καθηλωμένοι για μια δουλειά με εντατικοποίηση και εξαντλητικά ωράρια εργασίας.
Αγαπητοί, γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές
Πίσω από την γελοιότητα με το «καλάθι του μαθητή» κρύβεται η κυνική ομολογία της κυβέρνησης ότι δεν θα πάρει κανένα άλλο μέτρο για να στηρίξει τις λαϊκές οικογένειες που φέτος θα βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών της. Τα σχολεία στενάζουν από την υποχρηματοδότηση και κινδυνεύουν πολλά παιδιά να ξεπαγιάσουν τον χειμώνα, αν δεν παρθούν μέτρα για πετρέλαιο και ρεύμα. Σχολεία που μπορεί να γίνουν επικίνδυνα για τα παιδιά μας, αφού η συντήρηση και οι επισκευές τους θεωρούνται κόστος για το κράτος και τις κυβερνήσεις
Σε πολλά σχολεία είναι ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων που αναλαμβάνει να καλύψει μια σειρά εξόδων (αναλώσιμα, βαψίματα, φωτοτυπικά) και είναι οι γονείς που καλύπτουν τις πολυέξοδες λίστες που δίνουν στα σχολεία καθώς η υποχρηματοδότηση είμαι εμφανής .
Τα σχολεία λειτουργούν με συμβασιούχους εκπαιδευτικούς που αναπληρώνουν κάθε χρόνο τον εαυτό τους . Η Ειδική Αγωγή και η παράλληλη στήριξη θεωρούνται πολυτέλεια, γι’ αυτό περικόπτονται θέσεις εκπαιδευτικών και συγχωνεύονται τμήματα. Από τα περισσότερα σχολεία του Νομού λείπουν εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης καις στις δυο βαθμίδες. Πολλά τμήματα λειτουργούν με 25 μαθητές και είναι φανερό πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για τις ιώσεις καθώς και για την κάλυψη των ιδιαίτερων μαθησιακών αναγκών των μαθητών. Οι καθαριστές / καθαρίστριες, τις οποίες προσλαμβάνει το κράτος μέσω των Δήμων, δεν επαρκούν για την απαραίτητη καθαριότητα αιθουσών, των διαδρόμων, των τουαλετών των σχολείων, για να μην αναφέρουμε ότι κάθε χρόνο δεν ξέρουμε πόσους θα έχουν τα σχολεία των παιδιών μας, αφού δεν προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό. Ενώ αυτοί που προσλαμβάνονται εργάζονται ελάχιστες ώρες και δεν επαρκούν.
Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το «κόστος» της κατά τα άλλα δημόσιας παιδείας, τα φροντιστήρια, οι εξωσχολικές δραστηριότητες, οι ξένες γλώσσες και πολλά ακόμα που θα έπρεπε να είναι δικαίωμα για τους εργαζόμενους και όχι ακριβό εμπόρευμα.
Μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε κάθε χρόνο τη εκάστοτε δημοτική αρχή και, εν’ όψει των τοπικών εκλογών, διάφορους υποψηφίους, κάποιοι από τους οποίους έχουν βρεθεί στην ηγεσία του Δήμου, να εύχονται στα παιδιά μας καλή σχολική χρονιά και να επαίρονται για το έργο που έχουν επιτελέσει για την εξασφάλιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Διαβάζοντας κάποιος γονέας τις ανακοινώσεις τους αναρωτιέται: Πού ζούσαμε τόσα χρόνια; Κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά; Εδώ ήμασταν όταν πολλοί από τους Διευθυντές ζητούσαν μέσω των Συλλόγων Γονέων να καλύψουμε το έλλειμα της κρατικής χρηματοδότησης για τη συντήρηση και λειτουργία των σχολείων! Από που προκύπτει η όποια διεκδίκηση κονδυλίων, όταν μιλάμε για δημοτικές αρχές και υποψηφίους οι οποίοι ήταν στελέχη των κομμάτων που υπηρετούσαν την κυρίαρχη πολιτική; Δεν είδαμε ποτέ να βγάζουν άχνα για περισσότερα κονδύλια. Το μόνο που έλεγαν, ήταν: «Τι να κάνουμε, αυτά δίνει το κράτος». Εμμέσως, «Βάλτε το χέρι στην τσέπη για συντήρηση του κτηρίου, για φωτοτυπικό χαρτί, για εργαστήρια…»
Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές, οι εργαζόμενοι όλης της χώρας πρέπει και μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα! Θέλουμε ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών μας. Με σύγχρονες υποδομές, με όλο το απαραίτητο προσωπικό που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει!
